Geodezja inżynierska

Obowiązkowy

Zapoznanie z podstawowymi wiadomościami z zakresu pozyskiwania i opracowywania informacji o terenie, opracowywania geodezyjnego projektu budowlanego, tyczenia sytuacyjnego i wysokościowego, pomiarów inwentaryzacyjnych związanych z uzbrojeniem technicznym terenu, technologiami pomiaru przemieszczeń i odkształceń obiektów inżynierskich.

Wykład: Geodezja jako nauka. Systemy odniesień i układów pomiarów geodezyjnych. Elementy rachunku współrzędnych. Rola i podział osnów geodezyjnych. Metody i sprzęt do pomiarów kątowych, wysokościowych oraz liniowych. Metody pomiarów sytuacyjnych. Mapy sytuacyjno-wysokościowe oraz ich wykorzystanie dla potrzeb budownictwa. Metody obliczeń związane z wykorzystaniem map sytuacyjno-wysokościowych. Mapy do celów projektowych. Metody tyczenia sytuacyjnego i wysokościowego. Geodezyjna Ewidencja Sieci Uzbrojenia Terenu - zasady konstrukcji i główne zadania. Pomiary przemieszczeń i odkształceń budowli i konstrukcji. Technologia pomiarów GPS.

Pracownia specjalistyczna: zapoznanie z budową, zasadą działania + praktyczny pomiar kątów za pomocą teodolitu, przewyższeń za pomocą niwelatora, przyrządów i instrumentów do pomiarów liniowych. Wydanie, omówienie, realizacja zadania obliczeniowo – graficznego.

1. Grabowski R.J. i współaut.: Elementy geodezji w pomiarach inżynierskich, Wyd. Politechnika Białostocka, Białystok 1995

2. Kruszniewski P.: Geodezja w praktyce, Wyd. i Handel Książkami „Ka-Be”, Krosno 2018

3. Prószyński W., Kwaśniak M.: Podstawy geodezyjnego wyznaczania przemieszczeń: pojęcia i elementy metodyki, Wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2015

4. Bogdan Wolski, Cezary Toś. Geodezja inżynieryjno - budowlana: podręcznik dla studentów wyższych szkół technicznych, Wydaw. Politechniki Krakowskiej, Kraków 2008

5. Jagielski A.: Geodezja I, Wyd. Geodpis, Kraków 2005

6. Przewłocki S.: Geodezja dla kierunków niegeodezyjnych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002

7. Wysocki J.: Geodezja z fotogrametrią dla inżynierii środowiska i budownictwa, Wydaw. SGGW, Warszawa 2000

8. Bryś H.: Pomiary wysokościowe w pracach inżynieryjno – budowlanych, Wyd. Politechnika Krakowska, Kraków 1994

Zagadnienia z cyklu życia obiektu budowlanego, trwałości obiektów budowlanych, ich eksploatacji, utrzymania i modernizacji, zasady diagnozowania, metody badań i oceny stanu technicznego obiektów budowlanych i ich elementów

Potrafi wykorzystać wiedzę z różnych dziedzin nauki do formułowania i rozwiązywania złożonych i nietypowych zadań i problemów oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych

Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane i geodezyjne oraz zgodnie z zasadami geometrii wykreślnej i rysunku technicznego, sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów graficznych; interpretować projekty podstawowych instalacji budowlanych

Potrafi komunikować się wykorzystując specjalistyczną terminologię, brać udział w debacie – przedstawiać opinie i stanowiska oraz dyskutować o nich

Potrafi planować i organizować pracę indywidualną zespołową oraz współdziałać w ramach prac zespołowych

Jest gotów do uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów z zakresu budownictwa i zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązywaniem problemu.

WYKŁAD

Zaliczenie wykładu – polega na pozytywnym rozwiązaniu zadania obliczeniowego.

Składa się ono z czterech zagadnień (jako jedno zadanie lub cztery oddzielne problemy).

Zagadnienia te obejmują zakres: niwelacja geometryczna lub trygonometryczna, elementy rachunku współrzędnych, metody pomiaru/tyczenia szczegółów sytuacyjnych/punktów, obliczanie powierzchni metodą analityczną. Tematyka ta – obejmuje zatem przekrojowo wybrane i najistotniejsze zagadnienia – objęte treścią wykładu. Ze względu na to, że przedmiot Geodezja inżynierska – nie jest dla Studentów Kierunku Budownictwo – przedmiotem kierunkowym (a pomocniczym), dopuszcza się korzystanie przez Studenta – z własnych materiałów (notatki z zajęć, podręczniki i skrypty).

Stosowana jest standardowa skala ocen, przy czym do zaliczenia na ocenę:

dostateczną (3.0): niezbędne jest udzielenie poprawnych odpowiedzi na przynajmniej dwa zadania + wykazanie się chęcią – rozwiązania pozostałego przynajmniej jednego zadania,

na ocenę dostateczny plus (3,5): niezbędne jest udzielenie poprawnych odpowiedzi na przynajmniej dwa zadania + wykazanie się chęcią – rozwiązania pozostałych dwóch zadań,

na ocenę dobry (4,0): poprawne rozwiązanie trzech zadań,

na ocenę dobry plus (4,5): poprawne rozwiązanie trzech zadań i przynajmniej wykazanie się chęcią – rozwiązania czwartego zadania,

a na ocenę bardzo dobry (5,0): 100% poprawnych rozwiązań/obliczeń (czyli wszystkich czterech zadań).

Punkty ujemne – stosuje się w przypadku realizacji pracy – urągającej zasadom estetyki (standardowo obniżenie o 0,5 oceny, w przypadkach szczególnie drastycznych – o całą ocenę – w dół).

Na zaliczeniu wykładu – trzeba mieć własny kalkulator naukowy lub smartphone/iPhone/tablet z odpowiednią aplikacją „kalkulator naukowy” (obowiązuje oczywiście wtedy – włączenie „trybu samolotowego”). Trzeba także posiadać sprawny długopis czy ołówek. Prowadzący zaliczenie wykładu – nie zapewnia czegoś do pisania – zapewnia jednak arkusz z zadaniem, na którym wskazane są miejsca do wpisania odpowiedzi + wykonania obliczeń.

PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA

Zaliczenie pracowni specjalistycznej – polega na kompleksowej ocenie aktywności Studenta podczas zajęć, zaliczenie kolokwium, a zwieńczeniem – jest merytoryczna ocena operatu technicznego i jego obrona.

Na ostateczną ocenę – składają się tu: obecność Studenta na zajęciach oraz jego zaangażowanie w wykonywanie kolejnych zadań cząstkowych (umiejętność obsługi teodolitu, pomiar kątów poziomych i pionowych, obliczanie wartości kątów; pomiar przewyższeń metodą niwelacji geometrycznej; pomiar odległości przy użyciu metod bezpośrednich i pośrednich), obserwowana przez prowadzącego zajęcia – sprawność w pozyskiwaniu kolejnych umiejętności, zdolność Studenta do logicznego myślenia, prawidłowe stosowanie podanych metod pomiarowych i obliczeniowych – do rozwiązywania konkretnych zadań praktycznych.

Niezbędnym warunkiem zaliczenia pracowni specjalistycznej, jest: pozytywne zaliczenie zadań pomiarowych, zaliczenie kolokwium oraz terminowe zdanie kompletnego operatu technicznego, o odpowiedniej zawartości merytorycznej, jak też i estetyce wykonanej pracy. Czynności te wykonywane są w formie obrony – i odbywają się przy udziale osób ocenianych. Jest to też czas dyskusji nad wybranymi elementami pracy, celowości zastosowania określonych metod i czynności, sugestiami nad zastosowaniem innego podejścia i innych metod do rozwiązania wybranych problemów. W sposób praktyczny – kształtują warsztat pracy i otwarcie na dyskusję – kandydata na inżyniera.

Nie przewiduje się.