Urządzanie obiektów architektury krajobrazu II

Rodzaj przedmiotu: wykład

Wymagania wstępne: zdolności plastyczne i wyobraźnia przestrzenna; znajomość podstawowych zasad kompozycji.

Forma i warunki zaliczenia: przedmiot kończy się egzaminem (test).

Założenia i cele przedmiotu: zapoznanie z zastosowaniem wybranych elementów roślinnych w urządzaniu obiektów architektury krajobrazu.

Metody dydaktyczne: wykład informacyjny; prace z zalecaną literaturą – podstawową i uzupełniającą.

Treści programowe:

1. Powierzchnie trawiaste w obiektach architektury krajobrazu.

2. Rośliny okrywowe.

3. Specyficzne obiekty architektury krajobrazu, w tym:

– Ogrody na dachach – dawniej i dziś; warunki i możliwości urządzania; pielęgnacja; dobór roślin; przykłady rozwiązań projektowych w Polsce i na świecie,

– Ogrody japońskie – zasady kompozycji; symbolika; roślinność,

– Domy-ogrody, czyli zielone fasady – znaczenie estetyczne i ekologiczne; dobór roślin.

4. Światło w ogrodzie. Kształtowanie ogrodu światłem.

Efekty kształcenia: umiejętność urządzania wybranych obiektów architektury krajobrazu z wykorzystaniem dostępnego materiału roślinnego.

a) podstawowa:

Bartosiewicz A.1998. Urządzanie terenów zieleni. WSiP, Warszawa.

Neufert E. 1995. Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego. Wydaw. Arkady, Warszawa.

Niemirski W. i współ. 1973. Kształtowanie terenów zieleni. Wydaw. Arkady, Warszawa.

Ogrody. Miesięcznik. Wydaw. Agora, Warszawa.

Pokorski J., Siwiec A. 1998. Kształtowanie terenów zieleni. WSiP, Warszawa.

Zieleń Miejska. Wydaw. Abrys, Poznań.

b) uzupełniająca:

Haber B., Urbański P. 2005. Kształtowanie terenów zieleni z elementami ekologii. Wydaw. AR, Poznań.

Urbański P. 2002. Trawnik przez cały rok. Wydaw. Działkowiec, Warszawa.

Williams R. 2000. Piękne ogrody. Wydaw. Arkady, Warszawa.