Historia architektury powszechnej 1

Obowiązkowy

Celem przedmiotu jest poznanie obrazu architektury europejskiej jej genezy, rozwoju i wpływu na współczesność, a także wzajemnych relacji kulturowych między poszczególnymi regionami Europy i ich odzwierciedlenia w architekturze. Przyswojenie wiedzy na temat historii architektury na ziemiach

polskich i jej związku z architekturą Europy Zachodniej i Środkowej.

Cykl pierwszego semestru obejmuje:

dzieje architektury Europejskiej, w poszukiwaniu korzeni (Starożytny Egipt); architektura starożytnej Grecji i Rzymu, okres wczesnego chrześcijaństwa, architektura wieków średnich. Pojęcia z zakresu historii architektury i formy architektonicznej.

Cele i metody historii architektury. Architektura starożytnego Egiptu. Architektura klasycznej Grecji. Architektura hellenistyczna. Architektura etruska. Architektura imperium rzymskiego. Architektura wczesnochrześcijańska. Architektura Cesarstwa Wschodnio rzymskiego i jej wpływ na rozwój i formę architektury europejskiej. Architektura karolińska i ottońska. Architektura romańska w Italii. Architektura romańska na północ od Alp. Architektura gotycka we Francji, w Anglii, w krajach niemieckich, w Italii.

Nurty architektury późnogotyckiej.

Glancey Jonathan, Historia architektury, Warszawa: Arkady, 2002

Broniewski Tadeusz, Historia Architektury dla wszystkich, Wrocław: Ossolineum, 1980

Pevsner Nikolaus, Historia architektury europejskiej, Arkady, Warszawa 2012.

Watkin David, Historia architektury zachodniej, Warszawa: Arkady, 2001

Białostocki Jan, Sztuka cenniejsza niż złoto, PWN: Warszawa 2004.

Porębski Mieczysław, Dzieje sztuki w zarysie. T. 1, Od paleolitu po wieki średnie, Warszawa : "Arkady", 1979. (sem. 1)

Koch Wilfried, Style w architekturze : arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Warszawa : Świat Książki, 2023

Piwocki Ksawery, Dzieje sztuki w zarysie. T. 2, Od wieków średnich do końca XVIII w.,

Warszawa : "Arkady", 1987. (sem. 2)

Pevsner Nikolaus, Fleming John, Honour Hugh, Encyklopedia architektury, Warszawa: Wydaw. Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 1997.

Literatura uzupełniająca:

Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. K. Kubalska–Sulkiewicz, M. Bielska-Łach, A. Manteuffel-Szarota, Warszawa: PWN, 1996.

Henry A Millon, Key monuments of the history of architecture, New York : Abrams H.N., 1964

Edward Charytonow, Zarys historii architektury, Warszawa : Wydaw. Szkolne i Pedagogiczne, 1983.

Lipińska Jadwiga, Sztuka starożytnego Egiptu, Warszawa: Arkady 2008;

Ulatowski, Kazimierz Historia architektury starożytnej Grecji, Poznań : PWN, 1957.

Makowiecka Elżbieta, Sztuka Rzymu od Augusta do Konstantyna, Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2010;

Filarska Barbara, Początki architektury chrześcijańskiej, TN KUL 1983

Toman Rolf (red.), Sztuka romańska Architektura-Rzeźba-Malarstwo, Köln, Könemann 2004;

Piotr Stachurski, Archetyp bramy nieba w ujęciu starożytnym i średniowiecznym, Gliwice: Wydaw. Politechniki Śląskiej, 2011.

Borngässer Barbara, Toman Rolf, Historia architektury : od starożytności po czasy współczesne, Bath : Parragon Books, 2009.

Znajomość stylów architektonicznych, reprezentatywnych dzieł architektury i zjawisk sztuk plastycznych, umiejętność rozpoznawania najważniejszych dzieł architektonicznych z epok objętych programem i kojarzenia ich wzajemnych relacji oraz odniesień do kultury danej epoki. Umiejętność opisu dzieła architektury, scharakteryzowania podstawowych cech danego obiektu.

Podstawowe rozpoznawanie dzieł i artystów w procesie historycznym - ocena dostateczna; umiejętność analiz porównawczych i stosowania różnych metodologii (zwłaszcza na szerszej podstawie bibliograficznej) - oceny dobre i bardzo dobre