Metody komputerowe w analizie konstrukcji

Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy

Wymagania wstępne:

Znajomość treści przedmiotów - wytrzymałość materiałów, metody obliczeniowe, mechanika budowli

Forma i warunki zaliczenia:

Test końcowy z 60% poprawnych odpowiedzi.

Założenia i cele przedmiotu:

Zapoznanie z zaawansowanymi analizami konstrukcji z zastosowaniem procedur numerycznych.

Metody dydaktyczne:

Wykład, pracownia specjalistyczna

Treści programowe:

Podstawy matematyczne i modelowanie MES. Problemy dyskretyzacji. Związki matematycznych dla elementów w płaskich stanach naprężeń i odkształceń. Płytowe i powłokowe elementy skończone. Stopnie swobody i równania równowagi. Analiza problemów własnych wyboczenia i dynamiki. Stateczność i dynamika w analizie komputerowej konstrukcji. Równania ruchu a równania amplitud. Całkowanie równań ruchu. Algorytm MES dla zagadnień nieliniowych. Fizyczne i geometryczne cechy w nieliniowych zagadnieniach mechaniki. Globalny proces dyskretyzacji w zagadnieniach brzegowych, MES i metod różnicowych. Koncepcje alternatywnych metod dyskretyzacyjnych.

Efekty kształcenia:

Umiejętność rozumienia i stosowania zasad modelowania MES dla układów o dowolnej geometrii. Stosowanie i rozumienie algorytmów MES do rozwiązywania zaawansowanych zagadnień mechaniki konstrukcji. Świadome stosowanie metod obliczeniowych współcześnie wykorzystywanych w praktyce inżynierskiej.

a) podstawowa:

Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa 1972.

Szmelter J.: Metody komputerowe w mechanice. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980.

Starosolski Z.: Wybrane zagadnienia komputerowego modelowania… Wydaw. Polit. Śląskiej, Gliwice 2003.

b) uzupełniająca:

Cichoń Cz. i inni: Metody komputerowe w liniowej mechanice konstrukcji. Wydaw. Polit. Krak., Kraków 2003.

Rusiński E. i inni: Zaawansowana metoda elementów ... Oficyna Wydaw. Polit. Wrocł., Wrocław 2000.

Kączkowski Z.: Płyty. Obliczenia statyczne. Arkady, Warszawa 2000.